رگهای واریسی که به صورت آبی رنگ در پا‌ها دیده می‌شوند، علائم آشکاری ندارند اما ممکن است برای برخی افراد ناخوشایند باشند. در برخی از موارد، واریس می‌تواند منجر به آسیب پوستی و حتی ایجاد لخته‌های خون خطرناک شود.
اما برخلاف باور‌های غلط، این رگ‌ها اغلب مشکل زیبایی هستند و نشانگر بیماری جدی نیستند. برای کمک به افراد در یادگیری حقایق درباره رگهای واریسی، مقاله حاضر بر روی اطلاعاتی که ممکن است سبب سردرگمی شود، تمرکز دارد.
این اطلاعات شامل علت بروز واریس، عوامل خطر، مشکلات سلامتی مرتبط و گزینه‌های درمان آن است. هدف این مقاله از بین بردن افسانه‌ها و ارائه حقایق درباره رگهای واریسی است.
واریس تنها یک مشکل زیبایی است
واریس، یک نوع مشکل زیبایی است که بسیاری از افراد آن را به عنوان یک مسأله سطحی در نظر می‌گیرند اما در واقع، واریس پا می‌تواند بیشتر از این باشد و علائم و مشکلات جدی را به همراه داشته باشد.
بیماران مبتلا به واریس اغلب با درد خفیف یا سنگین، لرزش، گرفتگی و تورم پا‌ها مواجه می‌شوند. همچنین، خشکی شدید و خارش پوست اطراف واریس نیز مشاهده میشود. افرادی که به واریس مبتلا هستند، در معرض خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی هستند که یک نوع خطرناک از لخته خون است.
علاوه بر این، برخی از بیماران می‌توانند علائم دیگری مانند خونریزی، تغییر رنگ پوست، ضخیم شدن پوست و ایجاد زخم را تجربه کنند. در صورتی که رگهای واریسی دارید و علائم آن را تجربه کردید، بهتر است به دنبال دریافت مشاوره پزشکی از یک پزشک متخصص واریس باشید تا تغییرات پوست شما غیر قابل برگشت نشوند.
واریس در افراد مسن بروز میکند
با پیر شدن، رگهای واریسی بدتر می‌شوند و این یک فرایند دژنراتیو است که با افزایش سن، بیشتر و برجسته‌تر میشود. اما این مشکل تنها برای افراد پیر نیست و جوانان نیز می‌توانند به واریس مبتلا شوند.
علاوه بر افزایش سن، عوامل دیگری همچون سبک زندگی و ژنتیک نیز نقش مهمی در بروز این بیماری دارند. به عبارت دیگر، برخی افراد جوان به دلیل انتخاب سبک زندگی نامناسب یا به دلیل وراثت، در معرض خطر واریس قرار می‌گیرند.
به همین دلیل، رگهای واریس عنکبوتی می‌توانند در هر سنی، از ۲۰ سالگی تا ۸۰ سالگی، ظاهر شوند. همچنین، اگر واریس لگن یا سیار واریسها دارید، ممکن است این یک مشکل ژنتیکی در خانواده شما باشد و تغییر در سطح هورمون نیز به عنوان یک عامل خطر برای واریس در نظر گرفته میشود، به خصوص در دوران بارداری که خطر ابتلا به رگهای واریسی در خانم‌ها بیشتر است.
دویدن عامل ایجاد رگهای واریسی میشود
ورزش، از جمله دویدن، در بیشتر مواقع برای رگهای شما خوب است. ورزش در هر حالی برای گردش خون مفید است.
پیاده‌روی یا دویدن می‌تواند منجر به پمپاژ بیشتر خون به ماهیچه‌های ساق پا و بازگشت خون بیشتر به قلب شود. اما در مورد اینکه آیا دویدن باعث بدتر شدن واریسها میشود یا نه، اختلاف نظر وجود دارد.
با این حال، استفاده از جوراب واریس می‌تواند به جلوگیری از جمع شدن خون در پایین پا‌ها در هنگام ورزش کمک کند. بنابراین، پزشکان توصیه می‌کنند که بیمارانی که رگهای واریسی خود را درمان نکردند و به دویدن نیز ادامه می‌دهند، از جوراب‌های واریس استفاده کنند.
همچنین پس از پایان دویدن و سرد شدن، بالا بردن پا‌ها بهترین راه برای رفع احتمال بروز مشکلات مربوط به رگهای واریسی است.
رگهای واریسی همواره قابل دیدن هستند
رگهای واریسی که قابل مشاهده هستند، در سطح پوست قرار دارند و به ترکیب پای فرد بستگی دارد. در صورت وجود بافت چربی زیادی بین عضله و پوست، ممکن است این رگ‌ها قابل رؤیت نباشند. همچنین، برخی از رگهای سطحی می‌توانند مانند نوک کوه یخ باشند و در عمق بیشتری جریان داشته باشند که قابل مشاهده نیستند.
رگهای واریسی به دلیل ضعف سیستم وریدی بدن ایجاد می‌شوند و می‌تواند به عوامل ژنتیکی و محیطی نظیر نشستن طولانی، بارداری، چاقی و ورزش نامناسب برگردد. در برخی افراد، این رگ‌ها به صورت مشخص قابل مشاهده هستند و ممکن است علائم ناخوشایندی ایجاد کنند. در این موارد، مراجعه به متخصص عروق ضروری است.
ایستادن طولانی مدت واریس را تسریع میکند
ماندن طولانی مدت در موقعیت‌هایی که نیازمند ایستادن است، می‌تواند عواملی را فعال کند که به واریس منجر می‌شوند. برای مثال، هنگامی که در حال ایستادن هستید، گرانش بر رگهای پا‌ها تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد فشار و تنش در آ‌نها میشود.
این فشار ممکن است باعث تورم و پر شدن رگ‌ها شود و در نتیجه واریس به وجود آید. همچنین، ایستادن طولانی مدت می‌تواند منجر به کاهش جریان خون در پا‌ها شود و این نیز می‌تواند به واریس منجر شود. با این حال، باید توجه داشت که واریس ممکن است به عوامل دیگری نیز برگردد که با ایستادن طولانی مدت مرتبط نیستند.
به عنوان مثال، سن، جنسیت، ژنتیک، چاقی و نحوه فعالیت‌های روزمره نیز می‌توانند عواملی باشند که واریس را تسهیل می‌کنند. بنابراین، درمان و پیشگیری از واریس نیازمند شناخت دقیق تمامی عوامل ممکن است و در صورت لزوم، مشاوره از یک پزشک متخصص است.
عدم تأثیر سبک زندگی بر واریس
سبک زندگی سالم و فعالیت بدنی مناسب برای جلوگیری و بهبود واریس بسیار مهم است. یکی از روش‌های مؤثر در مدیریت واریس، استفاده از جوراب‌های واریس است.
این جوراب‌ها با فشار قابل تنظیمی که به پا‌ها و ساق‌ها اعمال میشود، بهبود در جریان خون و کاهش علائم واریس را ایجاد می‌کنند. همچنین، انجام تمرینات تقویت ساق پا و بالا بردن پا‌ها نیز بهبودی در وضعیت واریس دارد. این تمرینات شامل انقباض و ر‌ها کردن عضلات ساق پا و تمریناتی برای تقویت عضلات پا هستند. این تمرینات باعث افزایش قدرت و انعطاف پا‌ها می‌شوند و جریان خون بهتری را به پا‌ها تأمین می‌کنند.
به طور کلی، تغییر در سبک زندگی به همراه انجام فعالیت‌های بدنی و استفاده از جوراب‌های فشرده‌سازی می‌توانند بهبود واریس را تسریع کنند و از بروز علائم بیشتر و پیشرفت بیشتر آن جلوگیری کنند.
جراحی تنها گزینه درمان واریس است
درمان واریس در گذشته تنها از طریق جراحی استریپینگ (خارج‌سازی ورید) انجام می‌شد، اما امروزه روش‌های کم تهاجمی و بی‌خطرتری برای درمان این بیماری وجود دارد.
از جمله این روش‌ها می‌توان به ابلیشن اندوترمال و استفاده از سوزن برای انتقال گرما به رگ اشاره کرد که باعث بسته شدن رگ میشود. همچنین دارو‌های اسکلروسینگ و چسب‌هایی که رگ را بند می‌کنند نیز درمانی کارآمد برای واریس هستند.
رگهای واریسی خفیف‌تر نیز با استفاده از روش‌های غیر تهاجمی مانند لیزر درمانی و اسکلروتراپی قابل درمان هستند. در صورت شدت بیماری، مراجعه به جراح عروق توصیه میشود. با این حال، از نظر جریان خون، رگهای عمیق در بدن می‌توانند وظیفه رگ‌هایی که از روی سطح پوست برداشته می‌شوند را به عهده بگیرند.
بهبودی پس از درمان واریس چالش برانگیز است
درمان‌های جدیدتر واریس برای بیماران مبتلا به این بیماری، روشی مؤثرتر و کارآمدتر را ارائه می‌دهند. این درمان‌ها شامل روش‌های غیر جراحی مانند لیزر، رادیوفرکانسی و تزریق کربن دی‌اکسید به رگهای زیر پوستی است.
این روش‌ها باعث کاهش ناهنجاری‌ها و تورم در رگ‌ها می‌شوند و به طور معمول به یک جلسه درمانی نیاز دارند. وجود این درمان‌های جدیدتر، باعث شده که زمان ریکاوری بیماران درمان شده کوتاه‌تر شود و آ‌نها بتوانند به زودی فعالیت‌های روزانه خود را از سر گیرند. این مزیت زمان ریکاوری کوتاه‌تر، برای بیمارانی که نیاز به حضور در محل کار یا ادامه فعالیت‌های روزانه دارند، بسیار مهم است.
بازگشت رگهای واریسی و عنکبوتی پس از درمان
روش‌های درمانی قدیمی واریس عنکبوتی و واریس، اغلب شامل جراحی بود که می‌تواند خطر عود بیماری را افزایش دهد. اما امروزه روش‌های مدرن درمانی برای واریس عنکبوتی و واریس وجود دارد که بسیار کارآمدتر و بی‌خطرتر هستند. این روش‌ها در بیشتر موارد شامل استفاده از لیزر، سونوگرافی، رادیوفرکانسی و مسدود کردن رگهای واریسی با استفاده از مواد شیمیایی است.
این روش‌ها باعث تنگی و ضعف واریسها می‌شوند و درنتیجه از بین می‌روند. این درمان‌ها باعث بهبود علائم و درد واریس می‌شوند و احتمال بازگشت بیماری را به حداقل می‌رسانند.
در حال حاضر، متد‌های درمانی مدرن در مطب پزشک متخصص عروق، به عنوان اولین گزینه برای درمان واریس عنکبوتی و واریس استفاده می‌شوند و با انجام منظم و درست این درمان‌ها، ۵٪ احتمال بازگشت واریسها وجود دارد.
فقط بعد از زایمان درمان امکان پذیر است
روش‌های جدید درمان واریس ایمن هستند و حتی در دوران بارداری نیز مادر می‌تواند تحت درمان قرار گیرد. این کار به کاهش درد و ناراحتی مادر در دوران بارداری کمک میکند. در صورت عدم دریافت درمان مناسب، ورید‌های واریسی ممکن است منجر به عوارض شدید شوند. واریس یک بیماری نارسایی وریدی است و نباید بدون درمان ر‌ها شود. درباره گزینه‌های درمان واریس خود با متخصص عروق مشورت کنید.
جمع بندی
واریس، یک بیماری عروقی است که بسیاری باور‌های غلط درباره آن وجود دارد. برخی فکر می‌کنند که واریس فقط در سنین پیری رخ می‌دهد، در حالی که این بیماری هر سنی را می‌تواند تحت تأثیر قرار دهد.
همچنین، بسیاری اعتقاد دارند که واریس تنها در پا‌ها شایع است، در حالی که می‌تواند در سایر مناطق بدن نیز رخ دهد. در واقع، واریس یک بیماری شایع است که نیاز به تشخیص و درمان توسط پزشک دارد.
بدون دیدگاه