یکی از دلایل درد مزمن لگن، سندرم احتقان لگن PCS است که بیشتر در خانم‌ها رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند منجر به ناتوانی‌های قابل توجهی در بانوان شود و به طور تقریبی یک سوم از زنان در بعضی از دوران زندگی خود از درد مزمن لگن رنج می‌برند.
درد مزمن لگن که بیش از شش ماه طول می‌کشد و به چرخه قاعدگی مربوط نمی‌شود، دارای دلایل مختلفی است که می‌تواند تشخیص آن را دشوار کند. اگر درد هنگام نشستن یا ایستادن بدتر شود و با دراز کشیدن تسکین یابد، پزشک باید سندرم احتقان لگن PCS را در نظر بگیرد. همچنین برخی از بیماران با ادرار کردن (دیسوریا) یا در طول یا بعد از فعالیت جنسی (دیس پارونیا) این درد را تجربه می‌کنند. PCS با اتساع ورید تخمدان و لگن همراه است و می‌تواند منجر به رگ‌های واریسی در لگن، ران‌ها، ناحیه باسن یا واژن شود.
علل بروز واریس لگن
سندرم احتقان لگن یک بیماری است که هم زنان و هم مردان ممکن است مبتلا شوند. علت این بیماری مشخص نیست، اما امکان دارد به علت ناهنجاری‌های آناتومیکی، هورمونی یا اختلال عملکرد رخ دهد.
بیشتر زنانی که این بیماری را دارند، در سنین ۲۰ تا ۴۵ سال هستند و چندین بار بارداری را تجربه کردند. یکی از نظریه‌های مورد بررسی درباره این بیماری، تغییرات هورمونی و افزایش وزن در دوران بارداری است که می‌تواند باعث افزایش فشار در رگ‌های تخمدان شود.
این افزایش فشار ممکن است به گشادی رگ‌ها منجر شود. همچنین، استروژن می‌تواند دیواره‌های رگ‌ها را ضعیف کرده و باعث ایجاد PCS شود. در رگ‌های طبیعی، خون به سمت قلب در عروق تخمدان جریان دارد و توسط دریچه‌های داخل ورید از برگشت خون جلوگیری می‌شود اما وقتی رگ‌ها گشاد می‌شوند، دریچه‌ها به درستی بسته نمی‌شوند و خون به عقب بر می‌گردد. این اتفاق منجر به جمع شدن خون در لگن می‌شود که واریس لگن و علائم دردناکی را ایجاد می‌کند.
برای درمان واریس لگنی در تهران با مطب تخصصی دکتر مبینی به شماره 09903868631 تماس بگیرید.
ریسک فاکتور‌های واریس لگنی
سندرم احتقان لگن یک بیماری است که بیشتر در خانم‌های زیر ۴۵ سال و در دوران باروری رخ می‌دهد. عوامل مختلفی می‌تواند بانوان را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دهد.
این عوامل شامل حاملگی‌های متعدد (دو یا بیشتر)، وجود رحم رتروورسه، پر بودن رگ‌های پا، سندرم تخمدان پلی کیستیک و اختلال در عملکرد هورمونی هستند. همچنین، آقایان مبتلا به پروستاتیت نیز در برابر این بیماری آسیب‌پذیرتر هستند.
سندرم احتقان لگن با علائمی مانند درد و احساس سنگینی در ناحیه لگن، تورم و التهاب در ناحیه لگن، درد در زیر شکم و درد و سختی در رابطه جنسی همراه است.
درمان این بیماری شامل مصرف دارو‌ها، تغییر در رژیم غذایی و اجرای تمرینات فیزیکی منظم است.
علائم واریس لگن
واریس لگنی عبارت است از تورم و بزرگ شدن ورید‌های لگن که به علت افزایش فشار در این منطقه رخ می‌دهد. این وضعیت به طور معمول ناشی از عدم کارآیی صحیح ورید‌های لگنی است که در ادامه، به بررسی علائم واریس لگن آن می‌پردازیم. علائم واریس لگنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تورم و ورم در ناحیه لگنی
افزایش فشار و ضعف ورید‌های لگنی می‌تواند منجر به تجمع مایعات در این منطقه شود و باعث تورم و ورم در ناحیه لگنی گردد.
درد و سوزش در ناحیه لگنی
افزایش فشار و تورم در ورید‌های لگنی ممکن است باعث درد و سوزش در این منطقه شود.
قرمزی و التهاب پوست
ورید‌های لگن بزرگ شده ممکن است باعث ایجاد التهاب و قرمزی در پوست ناحیه لگنی شوند.
حساسیت و خارش
برخی از افراد ممکن است به علت بزرگ شدن ورید‌های لگنی، حساسیت و خارش در ناحیه لگنی تجربه کنند.
خونریزی
در موارد شدید، ورید‌های لگنی بزرگ شده ممکن است باعث خونریزی از این منطقه شوند.
روشهای تشخیص واریس لگن
تشخیص واریس لگنی یکی از مواردی است که در علم پزشکی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. واریس لگن به ورم و بزرگ شدن ورید‌های لگنی مربوط می‌شود که ممکن است باعث درد و عوارض جدی دیگری شود. این بیماری می‌تواند در هر سنی بروز کند و بیشتر در زنان رخ می‌دهد و روشهای تشخیصی آن توسط متخصص واریس شامل موارد زیر است:
سونوگرافی
سونوگرافی شکمی و لگن یک روش تشخیصی است که در تشخیص سندرم احتقان لگن می‌تواند مفید باشد. با استفاده از این روش، پزشکان قادرند به طور مستقیم رفلاکس را در رگ‌های تخمدان مشاهده کرده و همچنین رگ‌های ضعیف لگن را شناسایی نمایند. این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری برای سندرم احتقان لگن در بیماران داشته باشند و برنامه درمانی مناسبتری برای آ‌نها تدوین کنند.
تصویربرداری با MR و توموگرافی کامپیوتری
سونوگرافی یکی از روشهای تصویربرداری است که با استفاده از امواج صوتی، تصاویری از داخل بدن ایجاد می‌کند. این روش در بیشتر مواقع برای تشخیص و ارزیابی مشکلات و بیماری‌های مرتبط با اعضای داخلی مانند رحم و تخمدان‌ها استفاده می‌شود. با این حال، در برخی موارد، سونوگرافی نمی‌تواند اطلاعات کافی را ارائه دهد و نیاز به روشهای تصویربرداری دیگری مانند CT و MRI ممکن است احساس شود.
این روش‌ها، قادر به تصویربرداری از ساختار‌های دقیق‌تر و رگ‌های غیرطبیعی در لگن هستند و به پزشک کمک می‌کنند تا ناهنجاری‌های دیگری را که در سونوگرافی قابل تشخیص نیستند، تشخیص دهد و مورد ارزیابی قرار دهد.
ونوگرافی لگن
ونوگرافی لگن یک روش تصویربرداری دقیق و کم تهاجم است که برای تشخیص سندرم احتقان لگن استفاده می‌شود. این روش توسط یک متخصص عروق در بیمارستان انجام می‌شود و شامل وارد کردن یک سوند (لوله) از ناحیه کشاله ران یا گردن به درون سیستم وریدی است.
سپس با استفاده از اشعه ایکس، کاتتر به داخل ورید تخمدان هدایت می‌شود و یک رنگ بر پایه ید به درون رگ‌ها تزریق می‌شود. این روش نه تنها تصاویر دقیقی از وضعیت لگن ارائه می‌دهد، بلکه می‌تواند به عنوان روش درمانی در ترکیب با روش جراحی کم تهاجمی مانند آمبولیزاسیون لگن نیز استفاده شود.
در نهایت، نیاز به انجام ونوگرافی و آمبولیزاسیون لگن بستگی به تشخیص جراح دارد و ممکن است به صورت مشترک یا جداگانه و در زمان‌های مختلف انجام شود.
جمع بندی
واریس لگن یک بیماری عروقی است که بیشتر در زنان بوجود می‌آید و باعث تورم و درد در منطقه لگن می‌شود. این بیماری به دلیل ضعف و تورم در دیوار‌های عروقی و تجمع خون در عروق لگن رخ می‌دهد. علل این بیماری می‌تواند عوامل ژنتیکی، بارداری، ایستاده طولانی، یا چاقی باشد. برخی از علائم واریس لگن شامل درد شدید، حساسیت در منطقه لگن، و تورم است.
درمان واریس لگن شامل تغییر سبک زندگی و در صورت لزوم، جراحی است. برای جلوگیری از واریس لگن، می‌توانید ورزش کنید، وزن خود را کاهش دهید و از کفش‌های راحت استفاده کنید.
بدون دیدگاه